W Polsce wirusowe zapalenie wątroby zwane potocznie żółtaczką wywołują przede wszystkim wirusy typu A (tzw. HAV), B (tzw. HBV) oraz C (tzw. HCV). Wirusy te różnią się między sobą budową, sposobem, a jaki przenikają do organizmu człowieka oraz konsekwencjami, jakie wywołują po zaatakowaniu człowieka.
Wirusowym zapaleniem wątroby typu A można się zarazić poprzez układ pokarmowy w kontakcie z zakażonym pokarmem albo wodą. Ale zarazić się można również poprzez kontakt z osobą zakażoną. Główne objawy wzw A to podwyższona gorączka, brak łaknienia, powiększenie wątroby, zażółcenie skóry,ciemny mocz, jasne stolce. HAV uznawany jest raczej za niegroźną chorobę.
O wiele większe zagrożenie niesie ze sobą wzw typu B. Objawy są podobne do tych, które towarzyszą wzw typu A. Jednak wzw B może prowadzić do zapalenia, które bezpośrednio przyczynia się do marskości wątroby. HBV może być również przyczyną pierwotnego raka wątroby. Można się zarazić tym wirusem poprzez krew oraz kontakty seksualne. Do zakażenia może więc dojść podczas zastrzyku, operacji, ale i podczas np. wizyty u fryzjera. Zakażony musi poddać leczeniu w szpitalu. Przede wszystkim jest to leczenie zachowawcze, które ma celu usunięcie wirusa z organizmu. Warto zaszczepić się szczepionką na wzw B. Tego typu szczepienie dość skutecznie chroni przed wirusem.
Wzw typu C wywołuje wirus HCV. Tutaj ryzyko wystąpienia marskości wątroby oraz nowotworu jest dużo wyższe niż w przypadku żółtaczki typu B. I w tym wypadku zarazić się można poprzez krew. Leczenie wzw typu c jest jednak bardzo kosztowne i długotrwałe, a szansa na wyleczenie jest niestety nikła. Trzeba przede wszystkim przestrzegać zasad higieny i unikać sytuacji potencjalnie zagrażających zakażeniem.